เกี่ยวกับฉัน

รูปภาพของฉัน
เป็นตัวของตัวเอง, ยึดหลักคุณธรรม, ความเป็นส่วนตัวสูง แต่ไม่อัตตาสูง

ตัววิ่ง

ตัวเป็นเกลียว หัวเป็นน๊อต หายใจทางผิวหนัง เหอะ เหอะ

วันอังคารที่ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

ฟังไม่ได้ศัพท์ จับไปกระเดียด

เมื่อวันเสาร์ที่ 22 พฤษภาคม 2553 ช่วงเช้า แอบขยันเข้ามาทำงาน แล้วก็เปิดทีวีดูเป็นเพื่อนแต่ก็ไม่ได้ตั้งใจดูมากมาย พอดีก็มีข่าวต้นชั่วโมง ประจวบกับครูตี้เดินเข้าห้องมา ก็เลยคุยกับครูตี้ แต่หูก็ได้ยินข่าวแว่ว ๆ ว่ามีเครื่องบินตกที่อินเดีย เป็นเครื่องบินจากดูไบ อาหรับ เอมิเรสต์ เท่านั้นแหละ ข้าพเจ้าก็กระโดดไปยืนหน้าทีวีทันที แต่ก็ไม่ทันทราบรายละเอียดเพราะเป็นตอนท้ายของข่าว ณ วินาทีนั้น จิตใจว้าวุ่น วิตกจริตไปหมด เพราะคืนก่อนหน้านั้น เพิ่งคุยกับลูกสาว เขาบอกว่าพรุ่งนี้จะมีไฟลท์ไปอินเดีย เปลี่ยนช่องทีวีเพื่อหาดูข่าวอีก ก็ไม่มี สมองคิดไปต่าง ๆ นานา กว่าจะคิดได้ว่า น่าจะลองหาข่าวในอินเตอร์เน็ต ก็หลายนาที รีบ searh จาก Google พิมพ์คำว่า airplane accident แล้วก็เจอข่าว แค่เห็นคำว่า แอร์อินเดีย บินจากดูไบ แล้วก็เกิดอุบัติเหตุตอนวิ่งลงรันเวย์ ก็โล่งใจที่ไม่ใช่สายการบินที่ลูกทำงาน นี่แหละ ผลจากการฟังไม่ได้ศัพท์ จับไปกระเดียด ทำให้ขาดสติ เลยได้คิดว่าคนเราถ้าขาดสติ จะคิดอะไรไม่ออกเลย ทั้ง ๆ ที่มีวิธีการหลาย ๆ อย่างที่จะช่วยเราได้



Click ตรงนี้เพื่อไปหน้า website ที่มีข่าวนี้


5 ความคิดเห็น:

  1. อ่านบทความภาษาปะกิด แบบ go inter เลยนะ

    ตอบลบ
  2. แหะ แหะ.... เดี๋ยวเสียชื่อครูยุทธ ผู้สอนค่ะ .....คริ คริ คริ....

    ตอบลบ
  3. บางครั้งก็เป็นแบบพี่ต้อยค่ะ

    ตอบลบ
  4. เมื่อเกิดเหตุการณ์หรืออยู่ในสถานการณ์คล้าย ๆ แบบพี่ต้อย เราควรที่จะตั้งสติให้ดีก่อนไม่เช่นนั้นเราจะคิดอะไรไม่ออกเลยว่าควรจะทำยังไงแก้ไขสถานการณ์นั้นได้อย่างไร เฟื่องเคยเจอค่ะ มีอุบัติเหตุรถล้มค่ะ ข้าง ๆ บ้านเฟื่อง แล้วเค้าก็ขอร้องให้เรียกรถพยาบาลให้ค่ะ ทีนี้คิดไม่ออกเลยเพราะตกใจค่ะ เบนเลยบอกว่าให้ตั้งสติดี ๆ เลยเอาใหม่เลยคิดได้ไปหาเบอร์โทรจากเน็ต (เปิดไว้อยู่แล้วค่ะ) แล้วจดเบอร์มาโทร สักพักรถก็มารับ ปลอดภัยดีคนเจ็บ

    ตอบลบ